Ο Άγιος Τρύφων

Μνήμη τοῦ ἁγίου μάρτυρος Τρύφωνος

Εορτάζει στις 1 Φεβρουαρίου εκάστου έτους.

Ο Άγιος  Τρύφων καταγόταν από τή Λάμψακο τής επαρχίας τής Φρυγίας καί έζησε στά χρόνια τών αυτοκρατόρων Γορδιανού Γύ (238-244 μ.Χ.), Φιλίππου (244-249 μ.Χ.) καί Δεκίου (249-251 μ.Χ.). Προερχόταν από πτωχή οικογένεια καί στήν παιδική του λικία, έβοσκε χήνες γιά νά ζήσει. Συγχρόνως όμως εμελετούσε μέ ζήλο τήν  Αγία Γραφή καί ήταν πολύ φιλακόλουθος. ΄Ετσι, σιγά σιγά ο ΄Αγιος, μέ τήν ευσεβή φιλομά-θειά του, κατόρθωσε όχι μόνο νά διδαχθεί ο ίδιος, αλλά καί νά διδάσκει τίς αιώνιες αλήθειες τής πίστεώς μας. Γρήγορα ευσεβής ψυχή του εδέχθηκε τή Χάρη τού  Αγίου Πνεύματος καί ο Θεός τόν αξίωσε νά θαυματουργεί. ΄Ομως Ο Άγιος  Τρύφων εθεράπευε όχι μόνο κάθε ασθένεια αλλά καί ελευθέρωνε τίς μολυσμένες από τά δαιμόνια ψυχές.

΄Οταν ο αυτοκράτορας Γορδιανός επληροφορήθηκε γιά τίς θαυματουργικές ικανότητες τού Τρύφωνος, τόν αναζήτησε γιά νά θεραπεύσει τήν άρρωστη θυγατέρα του πού έπασχε από δαιμόνιο. Οι στρατιώτες τόν βρήκαν στήν κωμόπολη τής Σαμψάκου νά φροντίζει τίς χήνες στήν παρακείμενη λίμνη καί αμέσως τόν πήραν μαζί τους. Τό Μαρτύριο τού  Αγίου αναφέρει ότι μόλις ο Ο Άγιος  Τρύφων επλησίαζε στή Ρώμη τό δαιμόνιο πού είχε θυγατέρα τού Γορδιανού εκραύγαζε ότι δέν μπορεί πιά νά κατοικεί μέσα της. Οι έπαρχοι Πομπιανός καί Πρετεξτάτος τόν οδήγησαν ενώπιον τού αυτοκράτορος καί εκείνος παρεκάλεσε τόν ΄Αγιο γιά τή θεραπεία τής θυγατέρας του. Καί πράγματι, μέ τήν προσευχή τού  Αγίου, θυγατέρα τού γεμόνος απηλλάγη από τό δαιμόνιο. Ο Άγιος  Τρύφων μετά από έξι μέρες προσευχής απεκάλυψε τά κακά έργα τού διαβόλου καί πολλοί από τούς ΄Ελληνες πού ήσαν παρόντες εδόξασαν τόν Θεό καί επίστεψαν σέ Αυτόν.

Ο Αυτοκράτορας προσπάθησε νά εκφράσει τήν ευγνωμοσύνη του, προσφέροντας στόν ΄Αγιο αξιώματα καί χρήματα, τά οποία όμως ο Άγιος  Τρύφων ευγενικά αρνήθηκε.

΄Οταν αυτοκράτορας έγινε ο Δέκιος, εξαπέλυσε άγριο διωγμό κατά τών Χριστιανών.  Ο ΄Αγιος, επειδή δέν ελάτρευε τούς θεούς τής ειδωλολατρικής θρησκείας καί ήταν Χριστιανός, συνελήφθη από κάποιον στρατιωτικό πού ονομαζόταν Φρόντων (ή Φόρτων) καί οδηγήθηκε ενώπιον τών επάρχων τής  Ανατολής Τιβέριου Γράγχου καί Κλαυδίου  Ακυλίνου στή Νίκαια τής Βιθυνίας.  Ο μάντης Πομπηϊανός τόν επαρουσίασε στούς γεμόνες.  Ο Άγιος  Τρύφων ομολόγησε μέ θάρρος τήν πίστη του. Τότε υποβλήθηκε σέ φρικτά βασανιστήρια. Τού κατατρύπησαν μέ σπαθιά όλο του τό σώμα· έπειτα τόν έδεσαν από τά πόδια σέ άλογα καί τόν έσυραν, σέ ώρες φοβερού ψύχους, σέ δύσβατες καί πετρώδεις τοποθεσίες.  Εκείνος προσευχόταν καί έλεγε· «Κύριε, μήν τούς καταλογίσεις αυτή τήν αμαρτία». Μετά τό φρικτό μαρτύριο τόν ερώτησαν άν σωφρονίσθηκε καί ήθελε νά θυσιάσει στά είδωλα.  Ο Μάρτυρας τού Χριστού απάντησε τότε στόν έπαρχο  Ακυλίνο· « Ανόσιε καί κακών αρχηγέ, είναι δυνατόν νά είσαι σωφρονισμένος, όταν είσαι μεθυσμένος από τόν διάβολο;  Εγώ πάντοτε περνάω τό βίο μου μέ σωφροσύνη, γιατί έχω τόν Χριστό βοηθό τής ελπίδας μου». ΄Υστερα από αυτό τόν έκλεισαν στό δεσμωτήριο μέ σκοπό νά τού δώσουν διορία, γιά νά απαλλαγεί από τήν «άνοια» αυτού καί νά αρνηθεί τήν πίστη του στόν Χριστό. Λίγες μέρες μετά ο έπαρχος εκάλεσε τόν ΄Αγιο καί τόν ερώτησε εάν τό διάστημα τού χρόνου καί τά βασανιστήρια τόν έπεισαν νά θυσιάσει στούς θεούς.  Ο Άγιος  Τρύφων καί πάλι ομολόγησε μέ πνευματική ανδρεία τό ΄Ονομα τού Θεού. Τόν έσυραν τότε γυμνό επάνω σέ σιδερένια καρφιά· κατόπιν τόν εμαστίγωσαν καί στή συνέχεια τού έκαψαν μέ λαμπάδες τά πλευρά. Στό τέλος, μόλις ο Μάρτυρας παρέδωσε τήν ψυχή του στόν Θεό λέγοντας τό «Κύριε  Ιησού Χριστέ, δέξαι τό πνεύμά μου», απέκοψαν τήν τιμία κεφαλή αυτού.

Οι Χριστιανοί παρέλαβαν τό τίμιο λείψανο τού Μάρτυρος καί αφού τό έχρισαν μέ πολύτιμα μύρα καί τό ενετύλιξαν σέ σινδόνα, τό κατέθεσαν σέ λάρνακα καί τό απέστειλαν στήν πόλη τής Σαμψάκου κατά τήν επιθυμία του.

Η Σύναξη τού  Αγίου Μάρτυρος Τρύφωνος ετελείτο στό Μαρτύριό του, τό οποίο βρισκόταν μέσα στό σεπτό  Αποστολείο τού  Ιωάννου τού Θεολόγου, πλησίον τής Μεγάλης  Εκκλησίας.

Ναό αφιερωμένο στόν ΄Αγιο Τρύφωνα έκτισε ο μέγας  Ιουστινιανός (527-565 μ.Χ.) στήν τοποθεσία τού Πελαργού Κωνσταντινουπόλεως. Μονή τού  Αγίου Τρύφωνος αναφέρεται καί μετά τά μέσα τού 9ου αιώνος μ.Χ., παρακείμενη στή Μητρόπολη Χαλκηδόνος, στήν οποία εκάρη μοναχός ο μετέπειτα Πατριάρχης Νικόλαος ο Μυστικός (901-907, 912-925 μ.Χ.).

Ο Άγιος  Τρύφων

Ιερά Λείψανα :

Η Κάρα του Αγίου βρίσκεται στη Μονή Ξενοφώντος Αγίου Όρους.
Μέρη της Κάρας του Αγίου βρίσκονται στη Μητρόπολη Άρτης και τις Μονές Μεγ. Σπηλαίου Καλαβρύτων και Ζωοδόχου Πηγής Άνδρου.
Η δεξιά (πλήν της παλάμης) του Αγίου βρίσκεται στη Μονή Κωνσταμονίτου Αγίου Όρους.
Μέρος της δεξιάς του Αγίου βρίσκεται στη Μονή Βατοπεδίου Αγίου Όρους.
Η δεξιά παλάμη του Αγίου βρίσκεται στη Μονή Προυσού Εὐρυτανίας.
Τεμάχια της δεξιάς και 9 άλλα τεμάχια του Αγίου βρίσκονται στη Μονή Παντοκράτορος Αγίου Όρους.
Ένας βραχίονας του Αγίου βρίσκεται στη Μονή Φρασινέϊ Ρουμανίας.
Μέρος χειρός του Αγίου βρίσκεται στη Μητρόπολη Θηβών και Λεβαδείας.
Μία πτέρνα του Αγίου βρίσκεται στη Μονή Διονυσίου Αγίου Όρους.
Μέρος του αριστερού ποδός του Αγίου βρίσκεται στη Μονή Παντελεήμονος Αγίου Όρους.
Αποτμήματα του Ιερού Λειψάνου του Αγίου βρίσκονται στις Μονές Κορνοφωλιάς Έβρου, Γουμένισσας Κιλκίς, Οσίου Διονυσίου Λιτοχώρου, Θεοτοκιού Άρτης, Κορώνας Καρδίτσας, Κοιμ. Θεοτόκου Λιγοβιτσίου Αιτωλοακαρνανίας, Αμπελακιώτισσας Ναυπακτίας, Σαγματά Βοιωτίας, Πεντέλης Αττικής, Νταού Πεντέλης, Οσίου Θεοδοσίου Άργους, Χρυσοπηγής Δίβρης Ηλείας, Βουλκάνου Μεσσηνίας, καθώς και Κουτλουμουσίου, Καρακάλου και Δοχειαρίου Αγίου Όρους.

πηγή : apostoliki-diakonia.gr –  saint.gr